Wie ziet niet regelmatig die lange linkshandige volleyballer rondlopen in de Triade of de Zanderij? Jeroen Wouda, die volleybalt hier toch niet meer? Was hij niet naar Dynamo Apeldoorn gegaan? Nou, hij kan gelukkig nog steeds niet zonder zijn eerste cluppie Pauwervoll. Voor hem nog veel leuker is dat hij onlangs is toegevoegd aan het Team NL Jong Oranje. Tijd om hem eens een paar vragen te stellen…
Jeroen, de eerste vraag is makkelijk: Wie, Wat en Waar is Jeroen?
Ik ben Jeroen Wouda, 16 jaar, en ik word in juli 17. Een echte Ermeloër, al ben ik wel in Harderwijk geboren. Timo is mijn broertje, een jaartje jonger, en samen zijn we in maart 2018 op volleybal gegaan. We mochten samen een sport uitproberen, als we maar hetzelfde zouden kiezen. Timo wilde liever op voetbal, maar uiteindelijk zijn we toch bij de CMV’s terechtgekomen Alhoewel ik basketbal ook leuk had gevonden. Dat was voor onze ouders wel makkelijk, dan hoeven ze ons niet elke keer naar verschillende sporten te brengen. Mijn moeder heeft overigens ook competitief gevolleybald. Toen we klein waren mochten we wel eens kijken bij een wedstrijd bedrijfsvolleybal, maar alleen als de wedstrijd om 19:45 begon, anders werd het te laat…
Na de Klokbeker ben ik naar Groevenbeek gegaan, eerst Kader, maar geswitcht naar TL. En daar heb ik in 2024 mijn diploma gehaald met het profiel ‘Zorg en Welzijn’, met het idee om iets met het onderwijs te doen. En dat doe ik nu ook; de opleiding ‘Sport en Bewegen’ bij Landstede in Harderwijk. En daarom zie je me nog vaak bij Pauwervoll bij de verschillende trainingen, want ik loop stage. Als ik mijn diploma heb van Landstede ben ik assistent gymdocent of assistent trainer, maar dan wil ik nog wel door op het HBO, zoals de ALO (Academie Lichamelijke Opvoeding) of de Pabo, want dan ben je geen assistent meer. En dan zou ik wel gymdocent willen worden op de basisschool of het middelbaar onderwijs. Of profvolleyballer natuurlijk.
Wat vind je nog meer leuk behalve volleyballen of wat zijn je hobby’s?
Vroeger heb ik nog wat akoestische gitaar gespeeld (lekker Sultans of Swing spelen van de Dire Straits), maar daar kom ik niet meer aan toe. En ook de grasparkieten zijn er niet meer, want die maakten toch wel veel lawaai binnen. Ik heb nog wel een baantje: werken bij Bij David (restaurant in de Stationsstraat), zo’n 3,5 uur per week. Een beetje afwassen, bezorgen of patat bakken.
En nu natuurlijk over het volleybal, vertel, hoe is het allemaal gelopen?
Samen met Timo ben ik begonnen in de CMV. Ik dacht met de trainers Eline en Timo (Schuur) in N5. Ook klasgenoten van de Klokbeker Koen Water en Koen van ’t Slot zaten er op. Een jaartje later speelden we bij de N6 (niveau 6, tot 12 jaar) en daar kregen we Bert (van Gelder) als trainer. Die had al snel een half uur langer geregeld en toen trainden we met twee teams van vier spelers anderhalf uur in de Triade. Bij de CMV’s zijn we diverse keren kampioen geworden.
In augustus 2020 gingen we met de twee teams door als één team; Jongens C. Nog steeds met Bert als trainer, en ook Niels Goedhart kwam erbij om trainen te geven. Toen mochten we ineens twee keer 1,5 uur per week trainen. Na twee jaar gingen we naar de B-jeugd (augustus 2022) en in november 2022 werd ik door Bert en Niels samen met Simeon Pit uitgenodigd om ook mee te trainen bij Heren 3 (het team van Niels dat in 2024 kampioen werd in de Eerste Klasse en promoveerde naar de promotieklasse). Ik heb nog tot december 2023 bij de B’s gespeeld, toen gingen we samen (Simeon Pit en ik) vast in Heren 3 spelen. Daar heb ik gespeeld tot juni 2024.
En daarna is het allemaal snel gegaan: eerst Dynamo Heren 5 (promotieklasse, jong team), al snel meetrainen en soms spelen met Heren 4 (2e divisie), sinds kort ook regelmatig meetrainen bij het H1-team en als klap op de vuurpijl: Team NL, Jong Oranje. Vertel….
Ja, met de vereniging zijn we bij een wedstrijd van Draisma Dynamo Heren 1 gaan kijken en toen heeft Willem (van Otterloo) contact gehad met trainers van Dynamo. Na een paar trainingen werden Simeon en ik uitgenodigd om als gastspeler mee te doen bij het internationale jeugdtoernooi van Dynamo, wat altijd in de kerstvakantie wordt gespeeld. Een vereniging mag altijd twee spelers van een andere vereniging als gast ‘lenen’ voor het eigen team. En daarna mochten we ook nog meedoen op het NOJK-toernooi (Nederlands Open JeugdKampioenschap, daar spelen de beste jeugdteams van Nederland. Die jeugdspelers spelen vrijwel altijd vast in een herenteam, maar worden voor dat toernooi weer ingedeeld in het jeugdteam met leeftijdsgenoten). Ik ben blijven meetrainen tot het einde van het seizoen 2023-2024 bij Heren 5 (het jeugdteam van Dynamo dat net als Pauwervoll Heren 1 promotieklasse speelt). Ook mocht ik regelmatig meedraaien bij Heren 4, dat tegelijkertijd traint op het veld ernaast. Dat team speelt 2e Divisie, dus dat was een enorme stap vooruit. Toen heb ik besloten vanaf het seizoen van 2024-2025 bij Dynamo te gaan spelen. De trainer van Dynamo H1, Redbad Strikwerda, heeft me toen ook in september uitgenodigd om ook een paar keer mee te trainen bij Heren 1 en dat was fantastisch. Omdat ik vanaf september ook mee mocht trainen bij het RTC (Regionaal Trainings Centrum) kreeg ik in november 2024 een uitnodiging om mee te trainen op Papendal, voor Jong Oranje selectietrainingen. Helaas was ik geblesseerd, maar in januari kreeg ik nog een kans, en toen was ik er door! Dat was geweldig nieuws. Er zijn nu 24 jongens die meedoen, en die trainen tot april, waarna er vier afvallen. Met de overige twintig gaan we door tot de zomervakantie. Daarna gaan de beste veertien het zomertraject in. De trainingen worden gegeven door Arne Hendriks.
En hoe ziet een training bij JO of D-H1 er uit?
De training van Jong Oranje is elke dinsdag van 14:00-17:00, en daarna nog een uur krachttraining. We beginnen dan met een spel als warming up, bijvoorbeeld alleen voetballend over het net spelen, of alleen met je schouder. Daarna rekken en strekken. Vooraf hebben we overigens onze doelen op een bord moeten schrijven, en daar trainen we, of ik, dan op. Een oefening kan dan best een half uur duren. Het laatste deel is altijd het team-deel, waar het om de prestatie draait; we spelen dan zes tegen zes.
Hoe ziet jouw sportweek er verder uit?
Best wel druk, ook door school. Op zondag doe ik altijd krachttraining in Ermelo. Op maandag loop ik stage bij Pauwervoll, dat is 3 uur bij de trainingen. Dinsdag dus de drie uur bij Jong Oranje en het uur krachttraining. Op woensdag stage bij Bert (en Milan) bij de training van Jongens C, gevolgd door nog 1,5 uur bij Boy en Dames 1. Donderdag train ik bij Dynamo, van ongeveer 15:00-20:00. Vrijdag sportschool (en frietjes bakken), en dan zaterdag één of twee wedstrijden. In de basis speel ik bij H5 en waar mogelijk nog meespelen bij H4. Daar ben ik diagonaalspeler.
“Nu spelen Dynamo H5 en jouw oude team Pauwervoll H2 in de promotieklasse, jullie staan 5e, en Pauwervoll 8e. Je kunt niet altijd winnen of in het veld staan, wat dan?”
Dan ben ik dertig minuten chagrijnig, zeker als het komt door eigen fouten of blessures. Ik heb tijdens een duikbal mijn middelvinger geblesseerd en in november een enkelblessure opgelopen. Soms word je niet opgesteld, dus dan moet je leren omgaan met een teleurstelling.
Wat zijn je verdere goede en mindere eigenschappen? Of wat vind je leuk of minder leuk tijdens het volleyballen of op school? Of waar mogen we je wel en niet voor wakker maken?
Nou, Duits vond ik niks op school. Ik snapte er ook niks van. Voor spruitjes hoef je me niet wakker te maken, maar Spare Ribs…., maar een potje volleyballen….. Verder ben ik eigenlijk altijd vrolijk en heb toch wel doorzettingsvermogen: geen zin om je bed uit te gaan, maar toch doen. Mindere eigenschap? Ik ben altijd alles kwijt; sleutels, koptelefoon, vergeet mijn schoenen. Maar nu gelukkig wat minder. Het leukste van volleyballen? Aanvallen en serveren. Kijk naar Nimir Abdel-Aziz, die serveert met 130 km/h… De pass vind ik het moeilijkste, het is een moeilijke techniek die je elke keer moet aanpassen aan het soort opslag van de tegenstander.
Maar het leukste tot nu toe vind ik toch dat anderen een talent in je zien. Dan begin je bij Ermelo, bij een kleine club, en een korte tijd later speel je bij één van de grootste clubs van Nederland, en dan Jong Oranje. Dat is een droom die uitkomt….
Hoe ziet jouw (volleybal)toekomst er uit?
Ik zou het gaaf vinden om prof-volleyballer te worden. Wel zou ik zo lang mogelijk in Nederland blijven wonen, ik ben een echt familiemens. Mijn vrienden en volleybalmaatjes zijn ook zeker Simeon, Timo en Jeroen (Egberts). Nog geen partner en denk ook nog zeker niet aan kinderen 😊. Hoewel, als gymdocent is het heel leuk om met kinderen te werken, ze te motiveren en de interactie met de verschillende leeftijdsgroepen.
Waar denk je aan als we ‘Pauwervoll’ zeggen?
De trainingen van Bert en Niels waren gezellig. Ik was toen best wel een beetje aan het ‘kloten’. Ze haalden ook wel grappen uit (en ook nog steeds nu ik er stage loop). Een gezellige vereniging, als je even een mindere dag had op school werd het wel op de training goedgemaakt. Wat ook heel leuk was, is dat je als jeugd mocht meespelen bij de senioren bij de (mix)toernooien. Of vanaf jongs af aan al meetrainen bij Heren 3, dat gaf een kick. En natuurlijk het jeugdkamp. Ik hoop dit jaar als stage-onderdeel mee te mogen gaan. Dat zijn leuke herinneringen; op het kamp buiten slapen.
Wat vinden je ‘Pauwervoll-trainers (Bert en Niels) van Jeroen?’
Bert: Jeroen kon, net als Timo, al bovenhands serveren bij de CMV. En op de goede manier. Dus hij had er best al aanleg voor. Verder was, en is, het altijd een ‘vrolijke Frans’, met het hart op de goede plaats; altijd een glimlach op zijn gezicht. Tijdens een training maakte ik het hem wel eens wat moeilijker dan de rest, of sloeg ik net wat harder. Maar dat vond hij alleen maar leuker. De ‘dolfijn-duik’, “dat wil ik ook leren…”. Maar hij was ook heel goed in ‘donderjagen’, of de kantjes er af lopen. Als ik niet keek (dacht hij), was hij aan het slenteren, in plaats van het sprintje te trekken. Of liep hij voor de pion langs, in plaats van er achterlangs. Maar het is allemaal goedgekomen 😉. En, hij zei vrijwel altijd na de training: “bedankt voor de training”. Dat heb ik echt gewaardeerd!
Niels: Jeroen was altijd heel vermoeiend. Altijd aan het klieren tijdens de trainingen 😁. Maar hij wilde graag volleyballen, maakte veel uren. De trainingen waren altijd te kort voor hem en hij wilde wat langer door. Tijdens de wedstrijden was hij altijd zóóó enthousiast. Als het niet lukte zoals hij wilde was hij erg gefrustreerd en trainde hij om zijn fouten er uit te halen. Een grote speler binnen het team!
Bedankt voor het interview, Jeroen!
Kom Jeroen in actie zien als hij op 27 maart met Dynamo tegen onze Heren 2 moet spelen in de Zanderij. Lees ook meer over Jeroen Wouda in het Ermelo's Weekblad: Jeroen Wouda geselecteerd voor het volleybalteam Jong Oranje van Team NL
Comments